ហ៊ាន​​​ស្លាប់​ក្នុង​កា​​រ​ស្វែងរក​​ទឹ​ក​ក្នុង​រដ្ឋធា​នី​​ស៊ូដង់

 ការប្រយុទ្ធគ្នាក្នុងប្រទេសស៊ូដង់បានធ្វើឱ្យអ្នកស្រុកKhartoumរាប់សែននាក់គ្មានទឹកប្រើប្រាស់ដោយបង្ខំឱ្យពួកគេចេញទៅស្វែងរកទឹក ទោះបីជាមានហានិភ័យនៃការរងការវាយប្រហារដោយគ្រាប់បែកក៏ដោយ។

ប្រជាជនស៊ូដង់ដឹកទឹកទៅផ្ទះនៅទីក្រុងKhartoumកាលពីថ្ងៃទី២៥ឧសភា។ រូបថត៖AFP

នៅថ្ងៃទី១៥ខែមេសានៅពេលដែលការប្រយុទ្ធគ្នាបានផ្ទុះឡើងរវាងកងទ័ពស៊ូដង់និងក្រុមទាហានប៉ារ៉ានៃកងកម្លាំងគាំទ្ររហ័ស (RSF) ស្ថានីយ៍ផ្គត់ផ្គង់ទឹកនៅក្នុងស្រុកជាច្រើនភាគខាងជើងនៃរដ្ឋធានី Khartoum ត្រូវបានខូចខាត។ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក មនុស្ស​ប្រហែល ៣០០.០០០ នាក់​លែង​មាន​ទឹក​ប្រើប្រាស់​តាម​បំពង់។អ្នកខ្លះត្រូវប្រើទឹកអណ្តូង ឬដឹកទឹកពីទន្លេនីល(Nile)។ការប្រយុទ្ធគ្នាបានអូសបន្លាយរហូតដល់សប្តាហ៍ទី៦ចំពេលអាកាសធាតុជាញឹកញាប់ឡើងដល់៤០ អង្សាសេ ប្រជាជនជាច្រើននៅជាយក្រុងភាគខាងជើងនៃទីក្រុង Khartoum កំពុងទទួលរងការខ្វះខាតទឹកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។Adel Mohammed ដែលជាអ្នកស្រុកនៅតំបន់នោះបាននិយាយថា"នៅពេលដែលការប្រយុទ្ធគ្នាបានផ្ទុះឡើងដំបូងយើងបានយកទឹកអណ្តូងពីរោងចក្រនៅក្នុងតំបន់ឧស្សាហកម្ម។ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីមួយសប្តាហ៍ RSF បានកាន់កាប់តំបន់ទាំងនេះ" ។ដោយសារតែការប៉ះទង្គិចគ្នាបានគ្របដណ្តប់តំបន់នេះ ដោយមានការប្រយុទ្ធគ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្លានៅក្នុងអគារលំនៅដ្ឋាននិងមន្ទីរពេទ្យ Mohammed ត្រូវរង់ចាំជាច្រើនថ្ងៃមុនពេលចេញដំណើរដើម្បីយកទឹក។ គាត់​និង​អ្នក​ជិត​ខាង​បាន​រង់​ចាំ​ឱ្យ​ជម្លោះ​ស្ងប់​ស្ងាត់​មួយ​រយៈពេល​ខ្លី​ដើម្បី​យកធុង​ឆ្នាំង​​ទៅ​ច្រាំង​ទន្លេ​នីល។ពួកគាត់​បាន​ចាក់​ទឹក​ពេញ​រថយន្ត ហើយ​ត្រឡប់​ទៅ​ចែក​ជូនដល់​គ្រួសារ​នីមួយៗ​តាម​ផ្លូវ។ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមនុស្សជាច្រើនបានចាកចេញ។ Rashed Hussein ដែលបានភៀសខ្លួនជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ទៅកាន់ Madani ចម្ងាយប្រហែល២០០គីឡូម៉ែត្រភាគខាងត្បូងទីក្រុង Khartoum បាននិយាយថា "កង្វះទឹកនិងការប្រយុទ្ធគ្នានោះទេ គឺជាអ្វីដែលបង្ខំឱ្យខ្ញុំចាកចេញ" ។Hussein គឺជាជនជាតិស៊ូដង់ម្នាក់ក្នុងចំណោមជាងមួយលាននាក់ដែលបានផ្លាស់ទីលំនៅក្នុងអំឡុងពេលមានជម្លោះ។គាត់​បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​អាច​ទ្រាំទ្រ​នឹង​ការ​ដែល​កូន​គាត់​មិន​មាន​ទឹក​ស្អាត​សម្រាប់​ហូបផឹកនិង​ងូត​ទឹក​នោះ​ទេ។សូម្បីតែមុនពេលសង្រ្គាមស៊ីវិល ប្រជាជនស៊ូដង់១៧.៣លាននាក់ មិនអាចទទួលបានទឹកស្អាតដែលមានសុវត្ថិភាព ។នេះបើយោងតាមមូលនិធិកុមាររបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (UNICEF)។ ជំងឺ​ទឹក​និង​អនាម័យ​មិន​ល្អ​គឺជា​មូលហេតុ​ចម្បង​នៃ​ការ​ស្លាប់​របស់​កុមារ​អាយុ​ក្រោម​៥​ឆ្នាំ។Salah Mohammed ជាអ្នកស្រុកនៅ North Khartoum នៅតែរក្សាទោះបីជាមានការប្រយុទ្ធគ្នាក៏ដោយ។គាត់​បាន​រក​ឃើញ​ប្រភព​ទឹក​ជា​អណ្ដូង​ក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ​ក្បែរ​នោះដែល​ព្យាបាល​ទឹក​សម្រាប់​អ្នក​ជំងឺ​លាង​ឈាម។ប៉ុន្តែ​មួយ​សប្តាហ៍​ក្រោយ​មកRSFបាន​ចាប់​យក​មន្ទីរពេទ្យហើយ​គាត់​មិន​អាច​ចូល​ទៅ​យក​ទឹក​បាន​ទៀត​ទេ។Rashida al-Tijani រស់​នៅ​ក្បែរ​មន្ទីរពេទ្យ​មួយ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​អាច​រក​ឃើញ​ទឹក។ នាង​បាន​រង់​ចាំ​រហូត​ដល់​ការ​ឈប់បាញ់​​ដើម្បី​ទៅ​កាន់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ឱ្យ​បាន​លឿន​តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន ដោយ​យក​ទឹក​មក​វិញ​តាម​តែ​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន​សម្រាប់​គ្រួសារ​នាង។ នាង​បាន​និយាយ​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​មិន​អាច​បោកគក់​បាន​ទេ ចាប់​តាំង​ពី​មាន​ការ​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​ផ្ទុះ​ឡើង។ជីវិតប្រចាំថ្ងៃនិងសេដ្ឋកិច្ចបានជាប់គាំងដោយសារជម្លោះ ដែលប៉ះពាល់ដល់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនិងសេវាសាធារណៈដ៏ទន់ខ្សោយរបស់ស៊ូដង់។មន្ត្រីឈប់សម្រាកដោយគ្មានកំណត់។ខ្មាន់កាំភ្លើងRSF កាន់កាប់មន្ទីរពេទ្យ រោងចក្រ អគារសាធារណៈ។អ្នកស្រុកបានបង្កើតបណ្តាញរវាងសង្កាត់ដែលហៅថា Resistance Committees ដើម្បីបើកមន្ទីរពេទ្យវាល ស្ថានីយ៍ចែកចាយអាហារ និងទឹក។ សមាជិក​ម្នាក់​បាន​និយាយ​ថា​៖ «​តាំង​ពី​សង្គ្រាម​ផ្ទុះ​ឡើងយើង​ចាប់​ផ្តើម​ផ្តល់​ទឹក​ដល់​ប្រជាជន។គាត់បាននិយាយថា "ក្នុងអំឡុងពេលស្វែងរកទឹក មិត្តរបស់យើង Yassine ត្រូវបានសម្លាប់ដោយគ្រាប់កាំភ្លើង" ។យើង​ត្រូវ​បង្ខំ​ចិត្ត​បញ្ចុះ​គាត់ ដោយ​មិន​អាច​ងូត​ទឹក​បាន​ទេ ព្រោះ​គ្មាន​ទឹក»៕ប្រភពAFP

ផ្សែង​ខ្មៅ​ហុយ​ចេញ​ពី​អគារ​ក្នុង​ក្រុង Khartoum កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៤ ខែ​ឧសភា។ រូបថត៖ AFP